سلام
شاید دیگه دوران وبلاگ نویسی به سر رسیده باشه
ولی به نظرم وبلاگ هنوز هویت خودش رو داره
راستش یک سری حرف ها رو باید زد و گذاشت که خوب زمان بگذره و دوباره بهشون رجوع کرد. شاید به خاطر همینه که می خوام مطلب بذارم البته شاید یک سری حرف های دیگه رو هم توی وبلاگ بزنم ولی قالبا دوست دارم دست نوشته هایی داشته باشم که بعدا بهشون رجوع کنم و وضع خودم رو در زمان های مختلف بسنجم البته شاید این وسط یه حرف هایی هم زدم که شاید یک نفر از یه جای دیگه از این دنیا اون رو دید و تاثیری روش گذاشت
در هر صورت نمی نویسم که کسی ببینه، می نویسم که نوشته باشم. اگر کسی هم دید که چه بهتر.
زمان زیادی هم برای نوشتن ندارم. دانشجو هستم و پیگیر درس ها و کار ها. ولی امیدارم همین باعث بشه (که کم گویم و گزیده گویم چون در) :)
